στερνογέννητος

-η, -ο, Ν

1. αυτός που έχει γεννηθεί τελευταίος

2. το ουδ. ως ουσ. το στερνογέννητο

το στερνοπαίδι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στερνός + γεννώ].